شاعری نزد طبیبی رفت و گفت: چندی است که احساس سنگینی می کنم، مانند آن که چیزی روی دلم مانده باشد. طبیب پرسید: تازگی شعری ساخته ای که برای کسی نخوانده باشی؟ گفت: بله. گفت: بخوان. شاعر قصیده مطولی خواند. در آخر طبیب گفت: گمان دارم با خواندن این قصیده شفا یافته باشی.
«بهارستان جامی»
موضوع مطلب :
