کانون آموزش زیست شناسی گرگان

و همچون شما برادرانم وخواهرانم من از همه شما می خواهم که همیشه دعا کنیدکه اسلام پیروز شود وامام امت سلامت باشد ویادتان نرود که همیشه سرنمازهایتان امام و رزمندگان را دعا کنید و از خداوند بخواهید که هر چه زودتر اسلام پیروز شود و از شما می خواهم که اگر من در زندگی باعث ناراحتی شما شده ام مرا به بزرگواری خودتان ببخشید و همچون توای مادر که اگر در زندگی نتوانستم خواسته­های شما را برآورده کنم من را ببخشید زیرا انسانها احتیاج به بخشش دارند. همگی شما را به خدای بزرگ می سپارم موفق باشید          ان شاءالله.

((خدایاخدایا تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار))

مادرجان اگر خواست خداوندبود که من شهید شوم افتخارکن که فرزندت را در راه خدا داده ای و دستهایت را به آسمانها بلندکن و بگو ای خدا این هدیه­ی ناقابل را از خانواده ما قبول کن! ومن انتظار دارم که در مرگ من گریه بلند نکنید، گریه طوری باشدکه دشمن را شاد نکند؟ این را هم بدانید که خداوند هر موقع که بخواهد بنده اش رامی­گیرد پس جای هیچ گونه اعتراضی نیست(والسلام).

ادامه دارد....

آنروزها که شهدای گمنام دل تنگی خودشان را با زمزمه های عارفانه و درخلوت با پروردگار، در میان سنگرهای کوچک ودرزیر آتش گلوله های دشمن بعثی به منصه ظهور می گذاشتند تصور نمی کردم که روزی باید درباره گمنامی فاتح خوبیها وصلابت همچون کوه آنها با زبان شعر سخنی گویم اما این غزل را به یاد همه شهدای گمنام و تقدیم به دوستداران ورهروان آنها می نمایم.

 
ای فاتح خوبیها گمنام تویی یامن؟
شوریده دل شیدا گمنام تویی یامن؟
برگشتی ازآغوش خاموش بیابانها
کردی به دل ما جا گمنام تویی یا من؟
یک کوه صلابت بود ، تابوت تو بردوشم
هم وزن شقایقها گمنام تویی یا من؟
درعاشقی ومستی صد گونه خطر کردی
دریا دل بی پروا گمنام تویی یامن؟
من درقفس خویشم ، درفکرپس وپیشم
تا فارغی ازاینها گمنام تویی یامن؟
من همنفس درد و اندیشه بیمارم
تو هم سخن زهرا گمنام تویی یامن؟
از آبروی نامت برمحو گناهنم
شد روزنه ای پیدا گمنام تویی یامن ؟

منبع: سایت فاصله ها

با درودبه تو ای مادر مهربانم که این همه زحمت را برای من کشیدی و من را از کوچکی با ناز ونعمت بزرگ کردی، امیدوارم که خداوند شما را سلامت بدارد که بتوانید با فرستادن فرزندانت به جبهه ها خداوند را از خود خوشنود سازید. مادرجان ببین زینب چطوردر آن زمان تنها بود و هیچ کس را نداشت جزخدا!! با آن همه گرفتاریهای چطور در مقابل مشکلات مقاومت کرد!! شما ای مادرها باید از زینبها درس بگیرید؟ پس توای مادرکاری بکن که خداوند از تو راضی باشد.امیدوارم که با کارهای خوب خود فاطمه زهرا را خشنود سازید ان شاءالله تعالی.

ادامه دارد...

 4) فرزند من به کمک من نیازی ندارد و من نمی توانم کاری برایش انجام دهم:
شما بیشترین تاثیر را بر فرزند خود دارید؛ از این رو فرزند شما از حمایت و راهنمایی شما در خانه و مدرسه بی نیاز نیست و همواره باید کمک کننده، همراه و تشویق کننده او باشید.
5) فرزند من استعداد کافی ندارد یا کم هوش است:
این بزرگترین ضربه به فرزندتان است. یادتان باشد هر دانش آموزی که خود را تا مرحله دبیرستان رساند دیگر کم هوش و کم استعداد نیست.
اما باید دانست هرکس برای کاری خاص مهارت و استعداد دارد و چون مدرسه دارای چارچوب و نظرات خاص و انعطاف ناپذیر است و نمی تواند برای هر دانش آموز روش خاصی ارائه کند، ممکن است خیلی از استعدادها شکوفا نشود؛ بنابراین، نقش والدین بسیار تعیین کننده است.
6) نمی خواهم برای آموزگار ایجاد مزاحمت کنم:
باید بدانیم نه تنها مزاحم آموزگار نیستید، بلکه اطلاعات شما به او کمک می کند؛ زیرا اطلاع کامل از یک فرد به نوع برخورد با او کمک می کند. آموزگار می تواند با داشتن اطلاعات لازم درصدد موفقیت فرزند شما باشد. این موضوع نشاندهنده این است که شما برای معلم و فرزند خود ارزش قائل شده اید.
7) در هنگام ملاقات با آموزگار و مدیر مدرسه احساس خجالت می کنیم:
نظر و عقیده شما برای ما محترم است. در صورتی که مسائل مورد نظر خود را فهرست وار یادداشت کنید براحتی می توانید درباره آن صحبت کنید؛ زیرا آنها در واقع دلسوز فرزندان شما هستند و حضور و ارتباط شما بسیار مفید و برای شما ارزشمند است و روابط شما قابل ستایش خواهد بود و نشاندهنده حسن دقت شماست و بدانید هیچ معلمی از حضور و وقت اولیا گله مند نیست بلکه از بی دقتی و عدم حضور گله مند است.
به هر حال باید دانست موفقیت تحصیلی دانش آموزان، بستگی به اصول و عملکرد «ذهنی و درونی» آنها دارد و والدین بیشتر از هر شاخص دیگری امکانات پرورش و شکوفایی او را در اختیار دارند و می توانند با نوع تربیت صحیح و در خور شان آنها موجب هر گونه پیشرفتی برای آنان شوند.