دکتر عابد بدریان، دبیر نشست علمی و عضو هیئت علمی موسسه پژوهشی برنامهریزی درسی و نوآوریهای آموزشی: «انجام آزمایش در مدارس گامهای اولیه در فرایند ساخت و تولید، و زمینه ساز برقراری ارتباط بین علم و فناوری محسوب میشود».
فعالیتهای آزمایشگاهی یکی از ارکان اصلی آموزش علوم تجربی محسوب شده و موجبات رشد دانش، مهارت و نگرشهای علمی دانشآموران را فراهم میسازند. انجام فعالیتهای آزمایشگاهی علاوه بر تثبیت یادگیری و افزایش میزان ماندگاری مفاهیم آموخته شده، سبب دست ورزی و کسب مهارتهایی میگردد که در زندگی روزانه مورد استفاده قرار گرفته و زمینههای نوآوری، خلاقیت و تفکر انتقادی را در دانشآموزان فراهم میسازد. اجرای اینگونه فعالیتها و کسب مهارت در کاربرد ابزار و وسایل آزمایشگاهی، به نوعی گامهای اولیه در فرایند ساخت و تولید محسوب میشوند و زمینههای برقراری ارتباط منطقی بین علم و فناوری را فراهم میسازند. به ندرت کسی پیدا میشود که اساس و ضرورت انجام فعالیتهای آزمایشگاهی را چه در مدارس و چه در دانشگاهها مورد سوال قرار دهد. راهبرد آموزشی مبتنی بر فعالیتهای آزمایشگاهی در مدارس، به شیوههایی متوصل میشود که در آنها دانشآموزان اجازه مییابند یادگیری توام با درک و فهم مفاهیم را تجربه کرده و همزمان درگیر فرایند ساخت دانش در کنار فعالیتهای عملی شوند فعالیتهای آزمایشگاهی افزون بر داشتن زمینههای توسعه فکری و مهارتی، موجبات رشد مهارتهای اجتماعی و شهروندی نیز میشوند. در بسیاری از مدارس متداول است که دانشآموزان فعالیتهای آزمایشگاهی را به صورت گروهی و در گروههای کوچک انجام میدهند. این امر سبب میشود تا آنها علاوه بر کسب مهارت و تجربه در انجام فعالیتهای گروهی، مهارتهای همیاری، هم فهمی و تحمل عقاید مخالف را نیز یاد میگیرند.