این روزها دل خیلی از مومنان و عاشقان اهل بیت و طهارت گرفته و سرشار از غم و اندوه شده یکی به خاطر شهادت مظلومانه هفتمین اختر تابناک ولایت حضرت امام موسی کاظم(ع) و دیگر به خاطر رحلت جانگذاز بنیانگذارجمهوری اسلامی وآخریش هم به خاطرپنجاهمین سالگردحادثه خرداد42.بسیار خرسندم اگرچه در دوران پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) حضور نداشتم ولی بسیجی زمان امام خمینی (ره)بودم و احساس می کنم سهمی هرچند کوچک در احیای دین مبین اسلام در این عصر داشته و خواهم داشت.سالهای بسیار طولانی آنچنان به مسلمانان سخت گذشت که در عصر ما مسلمانی یعنی عقب مانده و مرتجع!!! یعنی به دور از فرهنگ و تمدن!! یعنی بی کفایتی در اداره امورجامعه!! یعنی ناتوان در خلق آثار نوین!! یعنی و... این معانی چیزی نیست جز تهاجم همگانی دنیای غرب در برابر فرهنگ غنی اسلامی و چون این وواقعه در ایران رخ داده است دست آویزی برای کشانده مخمصه بین ایران و عرب! چه کوته فکرند کسانی که همه قدرت ملت ایران را فقط در توان مردم این سرزمین می بینند و توجه به پشتیبانی این انقلاب از طرف صاحبش ندارند.خاطرات آن امام بزرگوار در احیای ایام الله و خودباوری مسلمانان آتش به دامان نابخردان ظالم جهان افکنده است. امیدوارم با برپایی این سوگواری ها سهمی در سرافرازی جهان اسلام داشته باشیم و در فردای قیامت شرمنده نبی اکرم(ص)، ائمه اطهار(ع)، امام زمان(عج)، شهدا و امام راحلمان نباشیم....
تاریخ : پنج شنبه 92/3/16 | 8:49 صبح | نویسنده : سامان | نظرات ()
